Πολλές είναι οι καινοτομίες που επέφερε η ραγδαία τεχνολογική ανάπτυξη στον στίβο του οργανωμένου αθλητισμού, εδώ όμως μιλάμε για τις στιγμές που το οικοδόμημα κλονίστηκε συθέμελα και τίποτα δεν έμεινε πια το ίδιο. Όταν το «ρολόι» του επαγγελματικού αθλητισμού μηδενίστηκε και ο χρόνος άρχισε να μετράει και πάλι από την αρχή...
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου (2011)
Ο νικητής 4 χρυσών μεταλλίων στους Παραολυμπιακούς, κάτοχος του παγκόσμιου ρεκόρ στα 100, 200 και 400 μέτρα και ταυτόχρονα ο γρηγορότερος άνθρωπος με κινητικά προβλήματα του κόσμου, ο φοβερός και τρομερός Oscar Pistorius, έγραψε ιστορία όταν έγινε ο πρώτος ανάπηρος που συμμετείχε σε κανονική κούρσα του παγκόσμιου πρωταθλήματος!
Το μήλον της έριδος ήταν βέβαια τα προσθετικά του μέλη, τα Flex-Foot Cheetah, που θεωρήθηκε από πολλούς ότι του έδιναν ένα (άδικο;) προβάδισμα, ωστόσο επιτράπηκε στον ακούραστο sprinter να διαγωνιστεί, φτάνοντας μάλιστα μέχρι και τους ημιτελικούς. Το καλοκαίρι θα γίνει και ο πρώτος αθλητής των Παραολυμπιακών που θα συμμετέχει ισότιμα στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Κι αυτό είναι σίγουρα ένα από τα μεγαλύτερα ορόσημα στην ιστορία των σπορ, κι όλα ξεκίνησαν από την τεχνολογική τομή των προσθετικών μελών...
Ολυμπιακοί Αγώνες του Πεκίνου (2008)
«Όταν πέφτω στο νερό, νιώθω σαν πύραυλος», δήλωνε ο Michael Phelps πριν πέσει στην πισίνα φορώντας το μαγιουδάκι Speedo LZR Racer. Το ολόσωμο αυτό μαγιό μείωνε την τριβή, πίεζε το σώμα του κάνοντάς το πιο αεροδυναμικό, αύξανε την αποτελεσματικότητα του οξυγόνου και βελτίωνε την αντοχή του (ναι, όλα αυτά ένα μαγιό!).
Το Speedo LZR είχε ήδη βέβαια δείξει τα δόντια του, με τους αθλητές που το φορούσαν να καταρρίπτουν το ένα ρεκόρ πίσω από το άλλο, ήταν ωστόσο στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου που έγινε χαμός! Από όλα τα κολυμβητικά events, το 94% κερδήθηκε από αθλητές που φορούσαν το LZR, ενώ από τα 25 παγκόσμια ρεκόρ που σημειώθηκαν στο Πεκίνο, τα 23 ήταν και πάλι από αθλητές που φορούσαν το μαγικό μαγιό! Οι κριτές το χαρακτήρισαν ως «τεχνολογικό doping», ενώ το 2010 απαγορεύτηκε η χρήση του. Τα ρεκόρ ωστόσο παρέμειναν. Άντε να τα καταρρίψεις τώρα...
Grand Prix του San Marino (1994)
Τη στιγμή που ο Ayrton Senna έπαιρνε θέση στην pole position του Grand Prix του San Marino, η Formula 1 ήταν σε κατάσταση σοκ. Την Παρασκευή, στα προκριματικά, είχε τραυματιστεί ο Rubens Barrichello, ενώ το Σάββατο ο Roland Ratzenburger έγινε ο πρώτος πιλότος της Formula 1 που σκοτωνόταν στην πίστα εδώ και 12 χρόνια. Και σαν να μην έφταναν αυτά, συνέβη και το μοιραίο τρακάρισμα του Senna, που έμελλε να στερήσει τη F1 από τον καλύτερό οδηγό της.
Όπως καταλαβαίνεις, το τραγικό αυτό Σαββατοκύριακο αποτέλεσε την απαρχή για αυστηρότερα μέτρα ασφάλειας και για μια σειρά από βελτιώσεις -καλύτερες δοκούς προστασίας, μειώσεις στη δύναμη των μηχανών, βελτιωμένα cockpit στα μονοθέσια-, αλλά κυρίως οδήγησε στη δημιουργία του FIA Institute για την ασφάλεια του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Κανένας ραλίστας δεν έχει χάσει τη ζωή του από κείνη τη στιγμή. Εδώ είναι βέβαια το παράδειγμα της ολικής τεχνολογικής «αστοχίας», ορόσημο ωστόσο στην ιστορία του μηχανοκίνητου αθλητισμού...
Wimbledon 1974
Οι τελικοί του τένις στο Wimbledon του 1974 σήμαναν το τέλος μιας εποχής. Από τη μια πλευρά ήταν ο 39χρονος αυστραλός Ken Rosewall, ήδη μεγάλος τενίστας και νικητής 8 grand slam! Από την άλλη πλευρά του διχτυού, ο Jimmy Connors, ένας αμερικανός τενίστας από το Illinois. Ωστόσο ο Rosewall δεν αντιμετώπιζε τον Connors, αντιμετώπιζε το μέλλον του σπορ...
Ο Rosewall έπαιζε με την κλασική ξύλινη ρακέτα, την ίδια στιγμή που ο Connors ήταν εξοπλισμένος με τη Wilson T2000: ατσάλινη, πανάλαφρη και φουτουριστική, έκανε τον τενίστα να πετά! Ο Connors συνέτριψε τον κακομοίρη τον Αυστραλό σε 93 λεπτά, με 6-1, 6-1 και 6-4 σετ, και το τένις δεν θα ήταν πια ποτέ το ίδιο!
Μουντιάλ του 1954
Αήττητη από το 1950(!), όλοι προδίκαζαν ότι η υπερομάδα της Ουγγαρίας θα έκανε στο Μουντιάλ περίπατο. Η «χρυσή ομάδα» είχε ήδη υποτάξει τη Δυτική Γερμανία με 8-3 στα προκριματικά, οπότε το να την αντιμετωπίσει στον τελικό δεν φαινόταν και καμιά σπουδαία υπόθεση. Έλα όμως που τη μέρα του τελικού δεν σταμάτησε να βρέχει, κάνοντας το γήπεδο λίμνη. Οι Γερμανοί βέβαια είχαν έναν άσο στο μανίκι τους: η Adidas τους είχε προμηθεύσει με παπούτσια που είχαν εναλλάξιμες τάπες! Τη βροχερή μέρα του τελικού λοιπόν, άλλαξαν τις τάπες στα παπούτσια τους για να ταιριάζουν με τον καιρό. Τι κατάφεραν; Να κερδίσουν την αήττητη Ουγγαρία με 3-2 και τα ποδοσφαιρικά παπούτσια να μη μείνουν πλέον ποτέ τα ίδια.
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου