Ένα ονειρεμένο σπιτάκι δίπλα στη λίμνη Windermere

Ένα μικρό σπιτάκι στις όχθες της λίμνης Windermere στη Μεγάλη Βρετανία μπορεί να γίνει δικό σας με 2,5 εκατ. ευρώ! Έχει χτιστεί το 1870, αλλά έχει ανακαινιστεί πρόσφατα. Η διακόσμησή του είναι λιτή και έχει πολύ εντυπωσιακή θέα στη λίμνη!

Βρίσκεται σε απομονωμένη περιοχή και είναι από τα λίγα κατοικήσιμα σπίτια που υπάρχουν γύρω. Διαθέτει δύο δωμάτια, δύο μπάνια, μεγάλο οικόπεδο και ιδιωτική προβλήτα.

«Ιδιοκτησίες σαν κι αυτή εμφανίζονται πολύ σπάνια και ήδη έχουν εκφράσει πολλοί το ενδιαφέρον τους. Είναι ιδανικό για όσους ψάχνουν για εξοχική κατοικία» δήλωσε ο μεσίτης Matt Dixon.

«Η αρχική τιμή που ζητούσαν οι ιδιοκτήτες ήταν 3.457.000 ευρώ αλλά η τιμή από τον περασμένο Απρίλιο έπεσε στα 2.483.000 ευρώ!» πρόσθεσε.

Πηγή

Διαβάστε παρακάτω »

Τι συμβαίνει με τις έρευνες στα κοιτάσματα; - Επιστολή-κεραυνός καταγγέλλει καθυστερήσεις

Γιατί καθυστερούν οι διαδικασίες σε ότι αφορά την έρευνα των κοιτασμάτων υδρογονανθράκκων στην Ελλάδα;; Και δεν μιλάμε για την ΑΟΖ. αναφερόμαστε στην διαδικασία που έχει εκκινήσει για τις έρευνες σε Ιόνιο και θαλάσσια περιοχή νότια της Κρήτης. 

Ενώ η όλη διαδικασία έπρεπε να "τρέχει" και να έχει τον χαρακτηρισμό "εθνικής προτεραιότητας" εν τούτοις είναι "χαρακτηριστικά αργές" και εύλογα δημιουργούνται ερωτήματα για ποιο λόγο καθυστερούν οι διαδικασίες.
 

Υπάρχει κάτι που δεν το κοινοποιούν στους Έλληνες πολίτες; Μήπως το "μακρύ χέρι" της τρόϊκα σαμποτάρει για ευνόητους λόγους, την έναρξη των ερευνών; Ή μήπως υπάρχει, μήπως ενδιαφέρον εγχώριου επιχειρηματικού ομίλου να καθυστερήσουν οι έρευνες; Και το τραγικό σε αυτή την περίπτωση δεν είναι οι κινήσεις του επιχειρηματικού ομίλου, το τραγικό είναι ότι βρίσκουν ενταπόκριση απ'ότι φαίνεται οι προσπάθειες τροχοπέδησης των ερευνών. 

Στην ίδια ακριβώς κατεύθυνση και με το ίδιο ακριβώς ερώτημα επανέρχεται στο θέμα με άρθρο του ο Βασίλειος Κελεσίδης, εκλεγμένος καθηγητής του Πολυτεχνείου Κρήτης, καθηγητής και πρόεδρος του Τμήματος Μηχανικής Πετρελαίου στο Πανεπιστήμιο Texas A&M στο Κατάρ, αλλά και βαθυς γνώστης του αντικειμένου.

Ο καθηγητής εκφράζει την ίδια απορία και αναφέρεται σε «ανεξήγητες καθυστερήσεις» που ανακύπτουν στο πρόγραμμα εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων ακόμα και στο Ιόνιο και θέτει και ζήτημα στελέχωσης των Επιτροπών που έχουν γίνει μέχρι στιγμής και βέβαια αυτό στομ οποιο αναφέρεται είναι πολύ σημαντικό: Ένας παλιός υπουργός των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του '80 είχε πει σε ομήγυρη κάποτε ότι "Όταν ήθελα να καθυστερήσω ή να ακυρώσω μία προσπάθεια που μου υπαγόρευαν επικοινωνιακοί λόγοι να την κάνω, τοποθετούσα ακατάλληλους ανθρώπους στις επιτροπές"! 100% αυθεντικό αυτό!

Ο Β. Κελεσίδης ως ειδικός στο θέμα προχωράει και σε προτάσεις αναφορικά με την άρση του αδιεξόδου στο οποίο βρίσκεται η Ελλάδα αυτή τη στιγμή.

Ας δούμε τα κυριότερα σημεία του άρθρου που έχει τίτλο «Πού οφείλεται η καθυστέρηση στην έρευνα υδρογονανθράκων;» ως έχει:

"Μετά από 16 χρόνια αδράνειας στην έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων επιτέλους κάτι φάνηκε να κινείται από το 2009.

Έκτοτε δρομολογήθηκαν αρκετές διαδικασίες, αλλά πάντα με μεγάλη καθυστέρηση. Ο σχετικός νόμος (4001/2011) δημοσιεύθηκε στις 22-8-2011! Έγινε μία πολύ αξιόλογη προσπάθεια να συγκεντρωθούν τα στοιχεία που αφορούσαν τις προηγούμενες σεισμικές και γεωτρητικές έρευνες και έγινε η απεικόνιση σε διαδραστικό χάρτη προσβάσιμο από τον ιστότοπο του υπουργείου. Επόμενο άμεσο βήμα η ψηφιοποίηση όλων των δεδομένων και η διαθεσιμότητα στον χάρτη. Έγινε η προκήρυξη για σεισμικές έρευνες στο Ιόνιο και νότια της Κρήτης (λήξη Μάρτιος). Υποβλήθηκαν προσφορές από 8 αξιόλογες εταιρείες. Η ανάδειξη του αναδόχου αναμενόταν τον Απρίλιο 2012 (!). Ατυχώς, ο τότε υφυπουργός και η «μεταβατική» κυβέρνηση δεν τόλμησαν να προχωρήσουν τη διαδικασία.

Είμαστε στον Αύγουστο και ακόμη περιμένουμε την ανάδειξη αναδόχου, ενώ μόλις πριν από 15 ημέρες υπήρξε ανακοίνωση για «ξεκλείδωμα» της διαδικασίας. Αλήθεια, ποια ήταν τα πραγματικά αίτια των καθυστερήσεων και έχουμε αντιληφθεί όλοι πόσο αποθαρρυντικές είναι για προσέλκυση επενδύσεων;

Η προκήρυξη «ανοιχτής πόρτας» (Ιωάννινα, Πατραϊκός και Κατάκολο) έληξε την 3η Ιουλίου 2012. Έγιναν προσφορές από 4 κοινοπραξίες (όπου πρωταγωνιστούν τα ΕΛ.ΠΕ. και η Ενεργειακή Αιγαίου) και από δύο μεμονωμένες εταιρείες. Αναμένουμε να μάθουμε το πότε θα γίνει η αξιολόγηση, με ποιους όρους, και εάν θα καταλήξουμε σε αναδόχους. Οπωσδήποτε μεσολάβησαν οι δύο εκλογικές αναμετρήσεις, υπήρξε αλλαγή της κυβέρνησης και αλλαγές των αρμοδίων υπουργών. Αναμέναμε στις προγραμματικές δηλώσεις να δοθεί ο αναλυτικός οδικός χάρτης των επόμενων βημάτων. Αντ’ αυτού ακούσαμε μία έκθεση ιδεών, με πολλά «θα», αλλά ελάχιστες δράσεις!

Δυστυχώς το ελληνικό κράτος εξακολουθεί να κοιμάται τον ύπνο του δικαίου, και αναρωτιόμαστε αν όλα αυτά γίνονται σκόπιμα εξυπηρετώντας μη εθνικούς σκοπούς, ή απλά οφείλονται στην ανικανότητα της ελληνικής διοίκησης. Ο φορέας που θα κινούσε τάχιστα τις διαδικασίες (η ΕΔΕΥ Α.Ε.) έχει μπλοκαρισθεί για άγνωστες αιτίες. Από το 2004 αναφερόμασταν σε άρθρα μας στο θέμα αυτό. Άγνωστη είναι η τύχη με την προκήρυξη για μετάταξη υπαλλήλων (9-12-2011), ενώ η προκήρυξη για τη στελέχωση του Διοικητικού Συμβουλίου πήρε δύο ανεξήγητες παρατάσεις έως τις 18 Μαΐου 2012. Γιατί όλες αυτές οι παρατάσεις; Ποιες καταστάσεις βόλευαν; Και εν τέλει, τι απέγινε με τις όποιες υποβληθείσες υποψηφιότητες;

Ο πρώην υφυπουργός (σ.σ.: Γ.Μανιάτης) υπήρξε άτολμος στην ολοκλήρωση της διαδικασίας αυτής, ενώ εάν συνέχιζε ως όφειλε, η ΕΔΕΥ θα λειτουργούσε σήμερα. Αντί της δημιουργίας του φορέα αυτού με καθαρά ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και με άριστα εκπαιδευμένο στελεχικό προσωπικό, υπάρχουν και λειτουργούν οι επιτροπές χωρίς μέλη με τη στόφα του «επιθετικού» επιχειρηματία που θα προωθήσουν κατάλληλα την «έρευνα υδρογονανθράκων στην Ελλάδα». Ας ρίξουμε μια ματιά στην 5μελή επιτροπή «σοφών» της Κύπρου και ας πάρουμε μερικά μαθήματα.

Η τελευταία επιτροπή που συστήθηκε από τη νέα κυβέρνηση για την αξιολόγηση των προσφορών «ανοιχτής πόρτας» είναι 17μελής (!) με έντονα κομματικό χρώμα. Με εξαίρεση την αναπληρώτρια πρόεδρο της επιτροπής, οι υπόλοιποι δεν νομίζω να έχουν ποτέ «μυρίσει» πετρέλαιο, πολλώ δε μάλλον να γνωρίζουν τα πώς και τα γιατί των εξαιρετικά πολύπλοκων διαδικασιών που ονομάζονται γεωτρήσεις υδρογονανθράκων.

Δημοσιεύθηκαν οι «στρατηγικές μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων» για Κατάκολο και Πατραϊκό από τον Μάρτιο 2012 από ομάδα επιστημόνων του ΕΛΚΕΘΕ και πρόσφατα η μελέτη για τα Ιωάννινα από ομάδα του ΕΜΠ. Οι πρώτες δύο είναι ξεχωριστές μελέτες, αποτελούνται εκάστη από πλέον των 480 σελίδων, με πολλές σελίδες να περιέχουν ακριβώς ίδιο κείμενο, με διαφοροποιήσεις σε ένα κεφάλαιο, χωρίς να θίγουν θέματα που μπορούν να προκύψουν από υπεράκτιες γεωτρήσεις! Η μελέτη για τα Ιωάννινα φαίνεται να μην επαναλαμβάνει τα ίδια και εστιάζει σε περιβαλλοντικά θέματα της περιοχής.

Συνεχίζουμε να προχωράμε στο τεράστιο εθνικό θέμα της έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων, χωρίς στρατηγικό σχέδιο, χωρίς χρηματοδότηση, με προχειρότητα και συνεχιζόμενη κομματικοποίηση και στελέχωση των σημαντικών φορέων με κομματικά αρεστά πρόσωπα. Δυστυχώς, η προηγούμενη πολιτική ηγεσία έδωσε ελπίδες στον ελληνικό λαό, αλλά οι κινήσεις υπήρξαν άτολμες, σχετικά αδιαφανείς και χωρίς ουσιαστική υποστήριξη από τον κρατικό μηχανισμό, ενώ διαφαίνεται η συνέχιση της άτολμης και απελπιστικά αργής προσπάθειας από τη νέα ηγεσία.

Τι πρέπει να γίνει;

– Να προχωρήσουν τάχιστα οι διαδικασίες, κυρίως της στελέχωσης και λειτουργίας της ΕΔΕΥ Α.Ε,. με καθαρά αξιοκρατικά κριτήρια, με την απαραίτητη χρηματοδότηση, που θα τα βγάλει η εταιρεία πολλαπλάσια.
– Να ολοκληρωθούν άμεσα οι διαδικασίες για την ανάδειξη του αναδόχου για τις σεισμικές έρευνες και τις γεωτρήσεις στα τρία οικόπεδα.
– Να δημιουργήσει η ΕΔΕΥ φάκελο προώθησης για όλες τις περιοχές προς εκμετάλλευση και να προχωρήσει σε ένα επιθετικό πρόγραμμα μάρκετινγκ των περιοχών αυτών για προετοιμασία των επόμενων παραχωρήσεων.
Σε όλα αυτά τα βήματα ας ακούσουν οι κυβερνητικοί παράγοντες και τους παράγοντες της Κύπρου που τόσα έχουν πετύχει.
Εδώ και μία τριετία πίστεψα ότι ο κύβος ερρίφθη, αλλά δυστυχώς τώρα είμαι εξαιρετικά απογοητευμένος, καθώς οι επόμενες απαιτούμενες κινήσεις του κράτους υλοποιούνται με εξαιρετικά αργό ρυθμό, ενώ είναι η εποχή της εγρήγορσης."

Tα παραπάνω επινεβαιώνουν στο ακέραιο τον προβληματισμό μας και το ερώτημα είναι πως είναι δυνατον μια χώρα που πένεται - βασικά έχει χρεοκοπήσει - να καθυστερεί τις διαδικασίες σε ένα ζήτημα κεφαλιω΄δυος σημασίας για την ύπαρξή της. Μήπως γιατί η τρόϊκα δεν επιθυμεί να προχωρήσουν τώρα οι έρευνες για να πάρει "για ένα κομμάτι ψωμή" εν συνεχεία τα κοιτάσματα; 

Για να μην αναφερθούμε στο περίδημο "Πετρέλαιο δεν υπάρχει" του τότε πρωθυπουργού Γ.Παπανδρέου τον Δεκέμβριο του 2009 στις Βρυξέλλες, όταν όλες οι εκθέσεις του USGS έδειναν τεράστια αποθέματα πετρελαίου και φυσικου αερίου από το τέλο του 2003...

Πηγή

Διαβάστε παρακάτω »

«Εχάθεν η Σμύρνη κι ολάκερη η Ιωνία». Πριν από εννιά δεκαετίες χάθηκε το διαμάντι της Ιωνίας και ολοκληρώθηκε η Μικρασιατική Καταστροφή

Ενενήντα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από το ξέσπασμα της πυρκαγιάς στην αρμενική συνοικία της Σμύρνης, στις 30 Αυγούστου 1922, από τους Τούρκους βασιβουζούκους. Εκείνη την Κυριακή οι εκκλησιές έμειναν βουβές. Ο πόνος, η ατίμωση, το αίμα και ο θάνατος σφράγιζε τη μοίρα μιας ολόκληρης γενιάς... 

Η τραγωδία της Μικρασιατικής Καταστροφής κόστισε στον Ελληνισμό την αποκοπή από αλύτρωτες πατρίδες όπου έδειξε ισχυρή παρουσία από τα αρχαία χρόνια.

Από τις 13 Αυγούστου 1922, οπότε και άρχισε η τουρκική αντεπίθεση στο Αφιόν Καραχισάρ έως τις 5 Σεπτεμβρίου 1922, οπότε και ανεχώρησαν από τον λιμένα της Αρτάκης τα τελευταία τμήμα του Γ’ Σώματος, ο Ελληνικός Στρατός είχε 25 χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες στρατιώτες.

Όπως αναφέρεται σε σχετική μνημειώδη έκδοση της Διευθύνσεως Ιστορίας Στρατού του ΓΕΣ, με την Καταστροφή περισσότερο από ενάμιση εκατομμύριο Έλληνες της Ιωνίας καταδικάστηκαν σε αναγκαστική προσφυγιά και φτώχεια και ερισσότεροι από 600 χιλιάδες σφαγιάστηκαν από τους μαινόμενους Τούρκους.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε ο Ελευθέριος Βενιζέλος με το υπόμνημά του στη Συνδιάσκεψη της Ειρήνης του Παρισιού, στη Μικρά Ασία ζούσαν 1.694.000 Έλληνες, στη Θράκη και την περιοχή της Κωνσταντινούπολης 731.000, στην περιοχή της Τραπεζούντας 350.000 και στα Άδανα 70.000.

Οι 2.845.000 Έλληνες αποτελούσαν το 20% του πληθυσμού της περιοχής που κυριαρχούσε οικονομικά ενώ είχε καταφέρει να διατηρήσει την πολιτιστική του κληρονομιά παρ' ότι αποτελούσε μειονότητα σε εχθρικό περιβάλλον.

Αυτά τα χρήσιμα για να μην περιοριστούμε στην ασθενή μνήμη (λεγόμενων) ιστορικών και πολιτικών όπως η κ. Μαρία Ρεπούση, νυν βουλευτής της ΔΗΜΑΡ, η οποία βαυκαλίστηκε συνωστισμό στην προκυμαία της Σμύρνης κι όχι κτηνωδίες Τούρκων εναντίον των Ρωμιών… Κι αυτήν την απρέπεια μάλιστα ήθελε με την ύποπτη στήριξη Μουσουλμάνων βουλευτών να τη διδάσκονται τα παιδιά της Στ' Δημοτικού αντί της αλήθειας. 

Ευτυχώς που απέναντι σ' αυτή την πνευματική φτώχεια και ανειλικρίνεια υπήρξαν συγγραφείς όπως η Διδώ Σωτηρίου και ο Ηλίας Βενέζης, οι οποίοι περιγράφουν τα πάθη και τη σταύρωση του ιωνικού Ελληνισμού με μοναδικότητα στα βιβλία «Ματωμένα Χώματα» και «Νούμερο 31328».

Του Χ.Κ. Λαζαρόπουλου

Πηγή

Διαβάστε παρακάτω »